IEDEREEN BESCHERMD?
Met een nieuw decreet voorziet de Vlaamse regering nieuwe drempels voor bepaalde domeinen van de sociale bescherming. De toegang tot de zorgbudgetten zal slechts toegekend worden na maar liefst tien jaar verblijf in Vlaanderen of Brussel, waarvan vijf jaar ononderbroken, en het voldoen aan de inburgeringsplicht. Verder legt het decreet een verblijfsvoorwaarde op van vijf jaar, samen met het voldoen aan de inburgeringsplicht, voor wie aanspraak wil maken op de vermindering van de zorgpremie. Ook wordt een dossiertaks ingevoerd, die men moet betalen als men beroep aantekent. Daar hebben we je hulp voor nodig.
Wij verzetten ons tegen het voorwaardelijk maken van rechten en stappen naar het Grondwettelijk Hof om de vernietiging van dit decreet te vragen. Een samenleving met A en B burgers, daar kunnen wij ons niet bij neerleggen.
OVER WAT GAAT HET?
Wie ziek is, kan in België rekenen op de federale sociale zekerheid via onder meer de terugbetaling van dokterskosten en medicatie. In Vlaanderen is er hiernaast nog een extra laag: de Vlaamse sociale bescherming. Als je gedurende een lange periode veel zorg nodig hebt, kun je beroep doen op een zorgbudget. Binnenkort is dat niet meer voor iedereen het geval. De Vlaamse Regering voert allerlei nieuwe drempels en voorwaarden in om op dit zorgbudget aanspraak te kunnen maken. Op 26 juli werd een nieuw decreet rond deze Vlaamse Sociale Bescherming gepubliceerd in het Belgisch Staatsblad.
De hervorming omvat vier aspecten:
- Jaarlijks betaalt iedereen in Vlaanderen verplicht een bijdrage (de zorgpremie) van 54 euro aan hun zorgkas. Mensen met een laag inkomen krijgen een korting en betalen 27 euro. Vanaf nu zijn er meerdere voorwaarden waar mensen aan moeten voldoen om deze korting te krijgen, zoals 5 jaar onafgebroken in België verbleven hebben en het behalen van een inburgeringsattest.
- Ook de voorwaarden om van het zorgbudget gebruik te kunnen maken zijn strenger geworden. Zo moeten aanvragers van een zorgbudget minstens 10 jaar wettelijk in België verblijven alvorens recht te hebben op een zorgbudget. Ze moeten ook een inburgeringsattest behaald hebben.
- Wie het niet eens is met een beslissing (je krijgt bijvoorbeeld bericht dat je geen zorgbudget zal krijgen), moet een dossiertaks van 75€ betalen om tegen de beslissing in beroep te kunnen gaan.
- De hoogte van het zorgbudget voor ouderen is afhankelijk van de categorie waar je in wordt geplaatst. Vroeger waren er duidelijke criteria op basis van zelfredzaamheid om deze categorieën te bepalen. Deze duidelijkheid valt nu weg. Het risico bestaat daardoor dat de indeling in categorieën zal gebeuren op basis van beschikbaar budget, en niet op basis van de echte noden.
Met deze hervorming wordt onze sociale bescherming voorwaardelijk gemaakt. De wijzigingen staan dan ook in fel contrast met het principe van een solidaire verzekering dat rechten verleend op basis van noden en draagkracht. Zaken zoals een dossiertaks en buitensporige verblijfsvoorwaarden creëren juist bijkomende drempels waar vooral de meest kwetsbare groepen slachtoffer van zullen worden.
Mensen zullen vanaf nu worden uitgesloten van bepaalde domeinen van sociale bijstand op basis van hun verblijfsduur in België. Wie nog geen 10 jaar in België woont, kan het zich niet veroorloven om langdurig ziek te zijn en zal zelf moeten opdraaien voor een heleboel kosten verbonden aan de zorg.
Deze mensen moeten wel elk jaar hun bijdragen aan de Vlaamse Sociale Bescherming betalen, en de eerste 5 jaar sowieso de volle pot, aangezien ze geen recht hebben op de verlaagde bijdrage. Vergelijk het hiermee: Zou jij een brandverzekering aangaan waarin staat dat je wel je verzekeringsbijdrage moet betalen, maar je tijdens de eerste tien jaar geen vergoeding zult krijgen als je huis afbrandt?
IMPACT OP MENSEN – Getuigenissen
“Als ik geen korting op de zorgpremie zou hebben zou ik 10 keer de tram niet kunnen nemen.” – Anoniem
“Ik herinner me nog toen ik net in België was aangekomen. Elke euro maakte toen verschil, zeker tijdens de eerste 5 jaren want dan heb je vaak nog geen werk. 27 euro minder zou toen voor mij betekend hebben dat ik 3 prepaid kaarten van Lyca Mobile minder zou kunnen betalen om te kunnen bellen naar mijn familie in Syrië. Ik had toen geen geld voor een GSM abonnement.” – Anoniem
“Ik vind het absurd dat ik wel recht heb op een zorgbudget maar mijn echtgenote niet omdat zij slechts een paar jaar later is aangekomen in België. Deze wet geeft ons het gevoel alsof wij hier niet welkom zijn.” – Anoniem
“Ik heb zelf nog geen wettelijke verblijfspapieren. Maar nu merk ik dat zelfs mensen die wel papieren hebben niet als echte Belg worden behandeld. Zij hebben zoveel moeite gedaan om papieren te krijgen en dan worden zij opnieuw uitgesloten.” – Anoniem
“Waarom wordt alles zo moeilijk gemaakt? Eerst betalen en dan misschien iets krijgen.” – Anoniem
“Vanuit de mensen, vooral vrouwen met kinderen, die vaak heel lang moeten wachten voor ze een uitspraak hebben over hun verblijfsmogelijkheden (meestal regularisatiedossiers) zou het zeer erg zijn dat ze ongelijk behandeld worden i.v.m. verhoogde tegemoetkoming voor bvb. betalen van de zorgpremie enz. We hebben de ondervinding dat, wanneer ze na lang wachten eindelijk verblijfsrecht bekomen hebben, een van de eerste brieven die ze ontvangen, de vraag voor betaling zorgpremie is. Indien ze dan al in orde zijn met Mutualiteit en een verhoogde tegemoetkoming krijgen, zijn we heel blij dat ze vermindering kunnen aanvragen. Ze hebben dan immers nog niets verdiend. Indien dit een precedent zou scheppen en het ook zou gelden voor bvb. groeipakket, dan zou dit zeker faliekant zijn.” – Annemie Luyten (Coördinator De Loodsen vzw)
“Ik ben werkloos en ontvang ongeveer € 1100 werkloosheidsuitkering. Toen ik werkte, verdiende ik ongeveer € 1700. Ik zou graag weer gaan werken, maar ik ben al 60 jaar en niemand wil me werk geven. De huishuur is € 525. Mijn vrouw en zoon wonen nog in Spanje en ik probeer hen elke maand ook wat geld te sturen. Ik heb al 4 jaar geen nieuwe kleren gekocht meer voor mezelf, ik heb zelfs geen geld om een koffietje te gaan drinken. Iedere euro telt, dus € 27 meer moeten betalen is veel voor mij.” – Moustapha
“Voor mij is €27 luiers voor mijn kindje.” – Hanane
“€27 is voor mij het aankopen van warme tweedehands kleding.” – Chandra
“Een bedrag van €27 betekent voor anderen niet zoveel maar voor mij is elke euro van belang.” – Firdaus
“€27 is ongeveer het bedrag dat ik betaal voor een cinema abonnement waar ik een maand lang van kan genieten, om zo mezelf af te leiden van eenzame momenten.” – Jos
“Ik vind dat niet eerlijk dat men 75 euro moet betalen om in beroep te gaan tegen een beslissing. Waarom zou ik betalen om gelijk te krijgen als iemand anders een fout heeft gemaakt? Wat als de persoon dat geld niet heeft? Moet hij dan de keuze gewoon accepteren? Dat is niet eerlijk.” – Anoniem
“Krijg ik dan die 75 euro terug als ik gelijk heb? Ze moeten niet vergeten dat mensen weinig geld hebben, en 75 euro is heel veel geld voor iemand die arm is” – Anoniem
> Bron: www.beschermd.mensenrechten.be