Corona, wat doet dat met een mens?

10/12/2020

AAN DE DEUR – kansarm in een coronarijk

COVID-19 is een gevaarlijk beestje dat ziek maakt. Maar bovenal heeft het virus een ongeziene impact op alle levensdomeinen van mensen. Wereldwijd houdt de pandemie het economische, culturele en sociale leven in de ban. Ook in Ronse.

In de krant ‘AAN DE DEUR’ kan je lezen hoe zeventien kwetsbare Ronsenaars de coronacrisis beleven. Gedurende 14 dagen hielden zij een dagboek bij. De lockdown in het voorjaar 2020 was toen al een maand bezig. Tussen 24 april en 8 mei pennen ze dag na dag neer wat de coronacrisis met hen en hun gezin doet, hoe ze ermee omgaan, en wat de coronamaatregelen betekenen in hun dagelijks leven.

Uit de dagboekverhalen komen signalen over materiële behoeften en psychische noden. De kranten en de signalen en aanbevelingen werden op 7 december virtueel gepresenteerd aan het college van Burgemeester en Schepenen van Ronse. Ze hebben te maken met voedsel als basisrecht, betere sociale bescherming, gelijke onderwijskansen, solidariteit en eenzaamheid, het belang van duidelijke informatie en communicatiekanalen op maat.

Van idee tot dagboek

Het initiatief voor het dagboekproject komt van de opbouwwerkers Marie en Judith van Den Botaniek in Ronse. De coronacrisis treft het hele land, de lockdown en andere maatregelen zijn moeilijk voor iedereen. Zelf ervaren Marie en Judith hoe verwarrend en onwezenlijk de hele situatie is. Er is de frustratie over de verregaande maatregelen die politici en wetenschappers opleggen. ‘Als het voor ons al zo moeilijk is, hoe zit dat dan voor de mensen waar we mee samenwerken en voor wie het dagelijks leven ook zonder corona al een strijd is?’, vroegen ze zich af.

“We wilden deze mensen een stem geven en vermijden dat ze onder de radar zouden verdwijnen. Wat doet dit alles met hen? Vinden ze oplossingen? Krijgen ze hulp en hoe overleven ze? We wilden hun verhalen bundelen en signalen geven aan het beleid. Zo kwamen we op het dagboekidee”, vertelt Marie.

“Tijdens de dagboekperiode zijn we driemaal langs geweest bij de deelnemers. Coronagewijs op drempelbezoek, AAN DE DEUR!”, gaat Judith verder. “Zo hielden we ook een vinger aan de pols om te zien hoe het met hen ging. Drie keer zijn we dagboekblaadjes gaan afgeven. Telkens voor een vijftal dagen en met concrete vragen om hen op weg te helpen.”

Bedankt!

“Toen de twee weken dagboekschrijven voorbij waren, stonden we nog steeds met beide voeten in de pandemie”, zucht Marie. “Daarom lieten we onze schrijvers niet los! Midden juni, een maand na het ophalen van het laatste dagboekdeel, hadden we de grote lijnen verwerkt en gingen we opnieuw langs om mondeling nog wat toelichting te krijgen. We maakten van de gelegenheid gebruik om elk van hen een ‘gepersonaliseerd’ presentje te geven en zo onze appreciatie te tonen dat we twee weken lang mochten binnenkijken in hun hoofd en in hun leven.”

Signalen en meer

“Uit de dagboeken komen duidelijke signalen naar boven over materiële behoeften maar ook over mentale en sociale noden. De kranten en de signalen en onze aanbevelingen hebben we op 7 december virtueel gepresenteerd aan het college van Burgemeester en Schepenen van Ronse. We gaan hierover graag met hen in dialoog omdat we geloven in de rol die een lokaal bestuur kan en moet spelen”, zegt Judith.

“We hebben nog steeds contact met deelnemers. Sommigen bellen ons, anderen werden penvrienden. Ze weten dat ze op ons kunnen rekenen. Praten met mensen, vragen hoe het gaat, interesse tonen … draagt niet enkel bij aan dienstverlening maar doet vriendschappen ontstaan en wederzijds respect”, besluit Marie.

> Lees de volledige krant:

> Lees ook het vervolg:

> 7 december, virtueel te gast op het schepencollege van Ronse:

> Lees ook het artikel in Het Laatste Nieuws
> Beluister het intervieuw op Radio2
> Bekijk de reportage op AVS
> Lees het artikel op het vrt nieuws
> Lees het artikel in Visie