De vraag naar aandacht voor de situatie van mensen in armoede is er één die 365 dagen per jaar aanwezig is, maar zich op 17 oktober luider laat horen. De Dag van Verzet tegen Armoede is een dag van protest tegen het onrecht dat armoede is. In Roeselare stond op 17 oktober ‘toegankelijke gezondheidszorg’ in de aandacht. Zorginstellingen en zorgverleners gingen in dialoog met mensen in armoede over de moeilijkheden die zij ervaren binnen de gezondheidszorg.
Een pleidooi voor toegankelijke gezondheidszorg
We hebben een sterk sociaal systeem in België maar toch is de factuur voor gezondheidszorg voor velen te hoog en ervaren mensen (in een kwetsbare situatie) drempels om optimaal gebruik te kunnen maken van de gezondheidszorg. Zeven middenveldorganisaties (SAAMO, t’Hope, Stad Roeselare, RSL op Post, De Spil, Voc op Stap en CAW) sloegen de handen in elkaar en organiseerden een dialoogmoment om bij de inwoners te horen hoe het gesteld is met de gezondheidszorg in Roeselare. Samen met de bevindingen uit het project ‘vinger aan de pols’, een driejarig participatief project van armoedeorganisatie ’t Hope, detecteerden ze zeven drempels die de toegang bemoeilijken. Die bevindingen vormen de basis voor het overleg met de zorgverleners.
Zeven drempels die de toegang bemoeilijken
Op maandagnamiddag 17 oktober konden de bezoekers aan het actiemoment in RSL Op Post kennismaken met zeven drempels die in de gesprekken met mensen in een kwetsbare situatie vaak aan bod kwamen:
- Spoed of huisarts? Er is onduidelijkheid wanneer je naar de huisarts of de spoed moet. En als je eerst naar de huisarts gaat, is dit dan dubbel betalen?
- Een afspraak maken en je gezondheidsgegevens raadplegen.
- Tot bij de arts of het ziekenhuis geraken. Niet iedereen heeft een auto. Mensen zonder auto zijn aangewezen op anderen of het openbaar vervoer. Er zijn drempels om tot aan de bushalte te geraken, je ticket te betalen en als je minder mobiel bent gewoon op de bus te geraken. Alternatieve vervoersdiensten zijn duur.
- Wat is een huisartsenwachtpost? De huisartsenwachtpost is niet bij iedereen gekend. Voor wat kan je er heen? Waar is het?
- Begrijpbaarheid. Niet iedereen begrijpt wat de arts zegt en de drempel om uitleg te vragen is groot. Uit de nieuwe enquête van De Artsenkrant blijkt dat veertig procent van de artsen en apothekers vindt dat mensen in armoede niet genoeg doen om hun situatie te veranderen. Samen moeten we dit taboe doorbreken zodat elke patiënt zich op zijn gemak voelt bij de arts en een open gesprek in duidelijke taal, zonder te oordelen, mogelijk is.
- De factuur. We hebben een sterk sociaal systeem in België maar toch is de factuur van de gezondheidszorg voor velen te hoog. Mensen stellen zorg uit of ontvangen niet de zorg die ze nodig hebben.
- Je weg vinden in de gezondheidszorg. Bovenstaande drempels tonen aan dat er veel vragen zijn. Het is niet voor iedereen duidelijk op welke tegemoetkomingen ze recht hebben. Er is nood aan één loket waar inwoners terecht kunnen met al hun vragen rond gezondheid.
Mensen worden overspoeld met digitale platformen en apps om hun gezondheidsgegevens te raadplegen of afspraken te maken. En dan heb je nog dokter Google! Dit zorgt voor angst en verwarring. Wat moet nu digitaal en wat mag je nog fysiek doen? Naast digitale dienstverlening, moeten mensen ook nog telefonisch of fysiek geholpen kunnen worden.
-Alice Vandeputte, opbouwwerker e-inclusie
Kortverhaal ‘buikpijn’
De zeven geformuleerde signalen zitten ook verweven in het kortverhaal ‘buikpijn’, geschreven voor deze Dag van Verzet tegen Armoede. Daarin vertelt Kaya over de dag waarop ze pijnlijke steken in haar buik voelde, de busrit naar het ziekenhuis, het gesprek met de arts en de angst voor de factuur. In RSL Op Post stonden op 17 oktober kunstwerken uitgestald die het verhaal van Kaya visualiseren. Dit alles is het resultaat van een participatief traject met mensen in armoede.