In WELWIJS, het tijdschrift met info over WELzijnswerk en onderWIJS stond recent een bijdrage over ons project Unelma in Heverlee (Leuven). In het artikel verscheen Unelma als een inspirerend voorbeeld voor de aanpak van complexe (niet-onderwijsgerelateerde) vragen die scholen tegenwoordig krijgen en als oplossing voor hun nood aan een netwerk van sociale organisaties.
“Hoe kan een school een brug slaan naar andere organisaties? Aan het opbouwwerk om te experimenteren hoe zo’n netwerk eruit kan zien.”
Meer en meer scholen krijgen vragen rond wonen, persoonlijke administratie, werk, … Directies en leerkrachten vormen vaak het eerste aanspreekpunt voor gezinnen, maar weten niet meteen het antwoord op de complexe vragen en noden. Ook ontbreek het hen aan tijd om deze zaken erbij te nemen. Zo ook in de Leuvense deelgemeente Heverlee waar drie scholen aan de alarmbel hingen en hun nood aan ondersteuning en aanspreekpunt signaleerden.
Lees hier het volledige artikel (WelWijs, jg 32, nr 4).
Unelma
De opbouwwerkers Latifa en Nadja van SAAMO Vlaams-Brabant namen de noodkreet van de scholen als vertrekpunt en doopten hun project, Unelma. Fins voor ‘droom’. Vooral bij ouders met een vluchtverleden staat de droom over een goede toekomst voor hun kinderen erg centraal.
“In eerste instantie willen we met Unelma een toegankelijke plek creëren voor ouders op school, waar ze meteen terechtkunnen met hun welzijns-, en andere vragen.” – Opbouwwerkers Latifa en Nadja
Maar Latifa en Nadja doen meer, zoals ook uit het artikel blijkt. Ze bouwden tegelijk een sociaal netwerk uit en in de drie scholen organiseren ze een permanentiemoment. Ouders komen er in contact met de directie, de leerkrachten en de zorg en kunnen er toegeleid worden naar andere diensten.
Toen corona het allemaal moeilijker maakte, bleven ze voor de ouders, contacten organiseren aan de schoolpoort. Ze hielpen mee in hun zoektocht naar laptops en hielden contact. Door corona zagen ze kwetsbare ouders nog kwetsbaarder worden. Diensten werden minder bereikbaar. De ouders waren bovendien niet altijd even computervaardig. Gelukkig kregen Nadja en Latifa, de hulp van Dagmar, een extra medewerker die inzet op e-inclusie. Naar aanleiding van de vele digitale vragen richtten ze samen een digipunt op in hun werking.
Het mag duidelijk zijn dat projecten als Unelma zeer hard nodig zijn om de verbinding te kunnen maken tussen onderwijs en welzijn. Het aantal complexe vragen op scholen blijft immers toenemen. De scholen zullen welzijnspartners meer dan ooit nodig hebben. Laat, zoals in het artikel van Welwijs, Unelma een inspirerend voorbeeld zijn.