Skip to content

Verhaal uit Bruggen naar werk | Wanneer ‘werk’ geen snelweg naar een goed leven is.

28/11/2022

Een goed leven uitbouwen voor haar 3 kinderen en zichzelf is de droom van Mariam. Vast werk zou haar rust en zekerheid geven. Mariam kwam in 2011 naar België uit Guinee, via Gent kwam ze in Antwerpen terecht. Ze praat over haar parcours met opbouwwerkster Zerin Oral. Ze kennen elkaar door ‘Bruggen naar werk’. SAAMO is in dit samenwerkingsverband één van de partners die mensen zoekt en leert kennen, die nu niet werken of ingeschreven zijn als werkzoekend. Je leest er hier meer over.

Dag Mariam, kan je iets over jezelf vertellen?

“Ik was 19 jaar toen ik in België kwam. Wanneer je zo jong en alleen aankomt in een nieuw land heb je schrik voor wat je te wachten staat. Langzaamaan heb ik hier een zelfstandig leven opgebouwd. Het was geen makkelijke weg maar ik heb ook veel warme en hartelijke mensen ontmoet en verschillende steden of plaatsen in België zijn me niet meer vreemd.  Intussen werd ik in augustus een vrouw van 30 jaar en ben ik een alleenstaande en trotse mama van 3 kinderen. Wij wonen nu op het Kiel.”

Hoe leerde jij SAAMO kennen?

“Ik kende SAAMO al voor ik op het Kiel woonde. Ik kwam in Centrum De Wijk in Antwerpen-Noord bij het Huis van het Kind voor mijn kinderen. Elke dinsdag en donderdag nam ik ook deel aan de kookactiviteiten van SAAMO De Wijk. Zo kreeg ik te horen dat er een project was dat me kon ondersteunen met mijn vragen rond werk en alles wat er mee te maken heeft. Zo leerde ik Allahmir, jou en Loni van Groep Intro kennen.”

Waarom vond jij een project rond ‘werk vinden’ toen interessant?

“Ik had toen veel zorgen aan mijn hoofd. Ik was op zoek naar een andere woning. Ik moest mijn huis verlaten van de huisbaas. Ik had geen job en niet voldoende geld om 3 maanden huurwaarborg te betalen. Ik kreeg een uitkering, maar die werd al 2 maanden niet uitbetaald. Het was corona. Ik kon de vakbond en andere welzijnsorganisaties niet bereiken en wist me totaal geen raad.”

“Als jonge mama wil ik een goede toekomst kunnen bieden aan mijn kinderen.”

“Ik wilde werken. Er zijn soms mensen die moeten werken en niet willen werken. Ik wou werken en kon geen werk vinden. Vast werk is een uitweg uit mijn situatie. Als jonge mama wil ik een goede toekomst kunnen bieden aan mijn kinderen. Ik wil een rolmodel zijn. Samen met hen heb ik hier de afgelopen 10 jaar een leven opgebouwd. Mijn kinderen doen het goed op school. Mijn zoon speelt heel goed voetbal en mijn dochter basket. We willen een gewoon en goed leven.”

Wat betekende het buurtwerk en het project ‘Bruggen naar werk’ voor jou?

“Jullie zijn naast me komen staan en zijn met mij op pad gegaan. Ik kon altijd bij jullie terecht met mijn vragen en jullie waren erg bereikbaar via telefoon, Whatsapp of in het buurtwerk. Zonder Mir, Loni en jou zou ik bepaalde dingen nooit geweten hebben. Jullie overliepen zaken in detail met mij. Om er voor te zorgen dat ik alles goed begreep, schakelde jij soms over op het Frans. Dat zorgde er voor dat ik zelf kon beslissen en zelf stappen kon zetten. Dat is wat ik nodig had: een luisterend oor en een zachtaardige aanpak. Maar ook een compagnon die je met alle liefde soms wakker schudt en moed geeft.”

“In mijn begeleiding naar werk hielden jullie ook rekening met alle andere zaken die spelen in mijn leven.”

“Doordat jullie vanuit een buurtwerk werken kon ik ook gewoon langskomen met mijn kinderen en iets drinken of andere mensen leren kennen. Ik nam deel aan het winterfeest en tuinactiviteiten. Ik kwam in contact met De Budgetgidsen. Johan, een vrijwilliger ging samen met mij op pad. Hij leerde me nieuwe zaken over Belgische administratie en waar ik recht op heb.”

“In mijn begeleiding naar werk hielden jullie ook rekening met alle andere zaken die spelen in mijn leven. Mijn woonsituatie was een probleem dat niet makkelijk op te lossen is, omdat er weinig betaalbare en kwalitatieve woningen in Antwerpen zijn. Werken vanuit een slechte woning is niet makkelijk. Ik heb gezondheidsproblemen en een werksituatie mag die niet verergeren. Als alleenstaande mama mag ik niet uitvallen. Ik heb hier geen familie die me kan ondersteunen. Dus moeten de kinderen ten allen tijde op mij kunnen rekenen. Dat is een moeilijke evenwichtsoefening.”

Je leerde SAAMO kennen in een heel moeilijke situatie. Is er nu iets veranderd?

“Samen met Loni van Groep Intro vond ik een stage. Maar omwille van mijn gezondheid kon ik na de stage deze job niet blijven doen. Het was zwaar werk in een zeer koude omgeving. Ik weet daardoor wel beter welke job bij mij past. Ik werkte ook via interim. En hoewel ik daar toen heel blij mee was, bood het me niet meer zekerheid in het leven. Een job met weekcontracten, tegen een laag uurloon waarvoor je elke dag 30 km moet reizen met een vergoeding van €1 voor woon-werkverkeer maakte het leven niet eenvoudiger.”

“Ik werkte ook via interim. En hoewel ik daar toen heel blij mee was, bood het me met niet meer zekerheid in het leven.”

“Ook mijn huidige woning heeft nog steeds veel gebreken. Ik heb last van geurhinder en ongedierte. Maar zonder vast contract is het bijna onmogelijk om een nieuwe betaalbare en kwalitatieve huurwoning te vinden. Deze situatie zorgt voor veel stress.”

Dat is niet makkelijk. Hoe hou jij het vol?

“Sommige problemen zijn gebleven maar ik ben ook sterker geworden. Ik heb bijgeleerd. Ik weet nu dat er veel mensen zijn met problemen zoals de mijne en anderen met nog andere problemen. Ik leerde al veel, maar wil nog bijleren. Ik kreeg inzichten over hoe ik dingen soms moet aanpakken in mijn leven. Er is heel veel administratie in België. Je hebt rechten, maar ook plichten. En ik wist niet altijd goed waar, aan welke organisatie, ik welke vraag moest stellen. Het was en is soms een puzzel die ik maar niet opgelost krijg.”

“Ik leerde al veel, maar wil nog bijleren. Ik kreeg inzichten over hoe ik dingen soms moet aanpakken in mijn leven.”

“Ik wil graag hier mijn leven blijven vorm geven. Ik wil moedig blijven. Ik ben ook trots dat ik soms volgehouden heb en niet opgegeven heb. Zo behaalde ik een certificaat waarvoor ik eerst niet geslaagd was. Ik heb daarvoor gehuild. Maar ik heb de opleiding herhaald en het toch gehaald. En dat wil ik ook aan andere mensen in mijn situatie meegeven. Geef de moed niet op. Het leven gaat stap voor stap. Zeg jezelf dat je sterk bent en dat je ervoor moet gaan. Het zal komen. Stap per stap.”

 

Back To Top